Düğünlerde Men’i İsrafat Kanunu

Düğünlerde Men’i İsrafat Kanunu, 25 Kasım 1920 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından 55 kanun numarası ile kabul edilmiş ve 28 Mart 1021 tarihinde resmi gazetede yayınlanarak yürürlüğe girmiştir.

TBMM açılarak meclis hükumeti kurulduktan sonra devam etmekte olan savaş koşullarına uygun tedbirler alınması gerekmiş, israfın önlenmesine dönük olarak Düğünlerde Men’i İsrafat Kanunu önerilerek ve olağanüstü koşullar göz önünde bulundurularak kabul edilmiştir. Kanun, sekiz maddeden oluşmaktadır. Düğünlerde çeyiz teşhiri, çeyizin açıktan gösterilmesi, erkek tarafından iki kattan fazla elbise ihdası, düğün günlerinde bir günden fazla müzik çaldırılması ve ziyafet verilmesi, nişan, gösterişli hediyeler verilmesi ve köçek oynatılması yasaklanmıştır.

Kanun gereğince düğünlerde kanunun koyduğu sınırları aşarak israfa kaçanlara para cezası ve bir aydan altı aya kadar hapis cezası öngörülmüş; yargılamaların Sulh Mahkemelerinde yapılması kararlaştırılmıştır.

Çıkarılan bu kanun 14 Eylül 1920 tarihli ve 22 sayılı Men’i Müskirat Kanunu ile paralel bir düzenlemedir.

’Düğünlerde Men’i İsrafat Kanunu

BÎRİNCÎ MADDE

Düğünlerde alelıtlak cihaz teşhiri, cihazın açıktan nakli, erkek tarafından iki kattan fazla elbise ihdası, düğün günlerine münhasır olmak üzere bir günden ziyade çalgı çaldırılması ve ziyafet verilmesi, nişan, çevre merasimi ile ağırlık ve hedaya itası ve köçek oynatılması gibi israfat memnudur.

ÎKÎNCÎ MADDE

Her livanın me calisi umumiyesi işbu kanun ile kavanini saire ahkâmına mugayir olmamak şartiyle mahallî ve idarî talimatnameler tanzimine ve gerek ona müstenit tedabirin Hükümet marifetiyle tatbikini takibe mecburdur.

ÜÇÜNCÜ MADDE

İşbu mevat ve talimatnameler hilâfında hareket edenler mahallî belediyelerine ait olmak üzere elliden yüz liraya kadar cezayi nakdî ita veya bir aydan altı aya kadar hapis ile mücazat olunurlar.

DÖRDÜNCÜ MADDE

İşbu mevaddan mütevellit mesail sulh mahkemelerinde rüyet olunur. Bu baptaki hükümler katî ve lâzimülinfazdır.

BEŞÎNCÎ MADDE

Hitan cemiyetleri için masraf ihtiyariyle düğün yapmak memnudur.

ALTINCI MADDE

İşbu kanun ile menedilen eşya müsadere ve mahallî belediyeleri namına bilmüzayede füruht ve irat kaydedilir.

YEDÎNCÎ MADDE

İşbu kanun tarihi neşrinden itibaren mer’idir.

SEKÎZÎNCÎ MADDE 

İşbu kanunun icrayi ahkâmına Büyük Millet Meclisi Dahiliye ve Adliye vekilleri memurdur.

25 teşrinisani 1336 ve 13 rebiyülevvel 1339