Men’i Müskirat Kanunu, savaş koşullarının devam ettiği bir dönemde sarhoşluğun önlenmesi amacıyla içki yasağı öngören kanuni düzenlemedir.
Kanun, Resmi Gazetede (1 Şubat 1921) 28 şubat 1337 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe girmiştir. Ancak, Kanuna göre cezalandırılması gereken birçok kişi meclisin çıkardığı af kanunları ile affedilmek zorunda kalınmıştır.
9 Nisan 1924 İçki Affı: Değişiklikler ve Yürürlükten Kaldırılma
Birinci meclis döneminde 28 şubat 1337 tarihinde çıkarılan Meni Müskirat Kanunu (Sarhoşluk veren şeylerin önlenmesi) 9 Nisan 1924’te kaldırılmış cezalar affedilmiştir. İçki yasağı kaldırılana kadar tahminen yirmi sekiz kişi Meclis tarafından affedilmiştir
Müskirat Kanunu 1924 yılında çıkarılan “Müskirat resminin tadiline dair olan 8 kânunusani 1336 tarihli kararnamede münderiç rüsumun tezyidine ve meni müskirat kanununun tadiline dair kanun” ile değiştirilmiştir. Bu değişiklikle birlikte, içkide izinli serbesti dönemi başlamış, kanuna dayalı olarak verilen tüm cezalar da affedilmiştir.
Dönemin hükümeti içki üretim ve satışını devlet tekeline almış, tüm içki üretimi, ithalatı ve ihracatı devlet kontrolüne geçmiştir.
Men’i Müskirat Kanunu
BİRİNCİ MADDE
Memaliki Osmaniye’de her nevi müskirat imal, ithal, füruht ve istimali memnudur.
İKİNCİ MADDE
Müskirat imal, ithal ve nakil ve füruht edenlerden müskiratın beher kıy esi için elli lira cezayi nakdî alız ve elde edilen müskirat imha olunur.
ÜÇÜNCÜ MADDE
Alenen müskirat istimal edenler veya hafiyen istimal edipte sarhoşluğu görülenler ya haddi seri veya elli liradan iki yüz liraya kadar cezayi nakdî veyahut üç aydan bir seneye kadar hapis cezasİyle tecziye olunurlar. Sıfatı resmiye erbabından olanlar dahi memuriyetten tardedilir ve bu husustaki hükümler kabili itiraz ve istinaf ve temyiz değildir.
DÖRDÜNCÜ MADDE
Bu kanunun tasdiki ve neşriyle beraber içki imaline mahsus bilcümle alât ve edevat müsadere edilir. Mevcut içkiler derhal temhir edilir ve iki ay zarfında memaliki ecnebiyeye ihracına müsaade olunur. îki ay hitamında mevcut müskirat imha olunur.
BEŞİNCİ MADDE
Tababette kullanılacak her nevi ispirtolu mevat ihtiyaç nispetinde Sıhhiye vekâletince eczanelere tevzi ve sarfiyatı kontrole tabi tutulur.
ALTINCI MADDE
Tababette istimal olunacak ispirtolu mevaddm sureti istimal ve sarfı hakkında Sıhhiye vekâletince bir talimatname kaleme alınacaktır.
YEDÎNCÎ MADDE
Bu kanun tarihi neşrinden itibaren mer’idir.
SEKÎ.ZÎNCÎ MADDE
Bu kanunun icrayi ahkâmına Dahiliye, Adliye ve Sıhhiye vekilleri memurdur,
Örnek Bir Af Kanunu
“24 Nisan 1922 – Arapsun’un Rum mahallesinden Dimitri kızı Temya hakkındaki hükmün ref’ine dair Kanun
Meni Müskirat Kanunu’na muhalefetten ötürü mahkum olan Dimitri Kızı Temya bu kanun ile affedilmiştir. Yapılan oylama sonucunda, tek maddelik kanun “ref” terimiyle kabul edilmiştir:
Madde 1- Arapsun’un Rum mahallesinden Dimitri Kızı Temya’nın Men’i Müskirat Kanununa tevfikan 750 lira cezayi nakdî ahzı ile mücazatına ve itadan imtinaı halinde yüz mah müddetle hapsine dair Arapsun Sulh Ceza Mahkemesinden verilen hüküm salâhiyettar bir mahkemeden sâdır olmamış olmasına ve esasen mabilhilmahkûmiyeti olan fiil kanunen cürüm teşkil etmemesine binaen mezbure Temya hakkındaki hüküm ref’ edilmiştir.”
Hukuk Ansiklopedisi sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.