Ana Sayfa » Evrensel Metinler » Milano Fermanı

Milano Fermanı

Milano Fermanı, M.S. 313 yılının şubat ayında ilan edilmiştir. Milano’da bir araya gelen Roma imparatorları Constantinus ve Licinius tarafından kabul edilen bir belgedir.

Milano Fermanı’nın Tarihsel Arka Planı

Batı Roma İmparatoru I. Konstantin ile Balkanları kontrol eden imparator Licinius, Mediolanum’da (Milano) buluşarak Hristiyanlara karşı politikaları değiştirmek konusunda anlaşmaya vardılar. Anlaşma sonucunda, imparatorluğun dinsel topluluklar hakkındaki siyasetinde köklü değişiklik yapılmıştır

Bu karar, 311 yılı nisan ayında imparator Galerius tarafından vaz edilmiş olan Hoşgörü Fermanı‘nı teyit etmektedir. 311 yılı nisan ayında imparator Galerius tarafından yayımlanan ‘hoşgörü fermanı’, Hristiyanlara sınırlı ibadet özgürlüğü tanımış, ancak Milano Fermanı kadar geniş kapsamlı bir düzenleme getirmemiştir. Yeni ferman, Hristiyanlara karşı 303 yılında başlatılan kısıtlamalara son veren ve bireylere din özgürlüğünü tanıyan bir karardır. 

Ferman, İmparatorluğun vilayetlerinde dağıtılacak ortak bir mektup biçimindedir. İmparatorluğun dini ibadet konusunda tarafsız olacağı, Hristiyanlık ve diğer dinlerin uygulanmasına yönelik tüm engellerin kaldırılacağı resmen ilan edilmiştir.  Hristiyan olmayanlara da özgürlük verilmiş, tarikatlara karşı hiçbir işlem yapılmaması kararlaştırılmıştır.

Bu ferman, Hristiyanlara serbestlik getirmiş ve hoşgörüyü temin ederek Roma İmparatorluğu’ndaki din politikalarında köklü bir değişim yaratmıştır. Ferman, sadece Hristiyanlara değil, tüm bireylere diledikleri dini seçme özgürlüğü tanımıştır. Ayrıca, Hristiyanlara ait el konulan mülklerin iade edilmesi de bu kararlar arasında yer almıştır.

Milano Fermanı’nın İlanı ve Sonraki Gelişmeler

Hristiyanlığın Roma İmparatorluğu’nda yayılmasında ve daha sonra resmi bir din haline gelmesinde önemli bir dönüm noktasıdır. Din özgürlüğüne yönelik bu adım, Roma toplumunda bir yandan dini gerilimlerin azalmasın sağlarken diğer yandan da kilisenin siyasi bir güç olarak yükselmesine neden olmuştur. 

Milano Fermanı’yla Hristiyanlar ibadet yerlerini ve müsadere edilmiş mallarını geri aldılar. Constantinus yaşamının son döneminde Hristiyan olarak vaftiz edilmiştir. Hristiyanlar aleyhine tedbirlerin alındığı imparator Iulianus (Mürtet Iulianus) döneminin ardından yeniden güç kazanan Hristiyanlık Selanik Fermanı’yla (M.S. 380) Roma imparatorluğunun resmî dini olmuştur. Kilise bu aşamadan itibaren Roma devletinin kurumsal ve hukukî modeli üzerinde hızla gelişmiştir. Kilise kendine has bir hukukla, “kanon hukuku” (veya “kilise hukuku”), donanmıştır.Müteakip asırlarda bu hukuk Avrupa’nın ‘müşterek hukukları‘ndan biri haline gelmiştir. 

 

 

Bunu okudunuz mu?

Engellilerin Haklarına İlişkin Sözleşme

Engellilerin Haklarına İlişkin Sözleşme, Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nun 13 Aralık 2006 tarihli ve A/RES/61/106 tarihli …