Türkiye – Yunanistan Dostluk Antlaşması, (Resmi adıyla “Samimi Anlaşma Misakı (Yürekten Uyuşma Paktı – Pacte d’Entente Cordiale) 14 Eylül 1933’te imzalanmıştır.
“Türkiye ile Yunanistan arasında Ankara’da 14 eylül 1933 tarihinde imzalanan samimi anlaşma misakının tasdikına dair 2384 Sayılı kanun” 6 Mart 1934 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) tarafından kabul edilmiştir. Kanun, Resmi Gazete’nin 12 Mart 1934 tarihli sayısında yayınlanmıştır.
Türkiye-Yunanistan Dostluk Antlaşması : Tarihsel Önemi
Antlaşma, 1930 yılında atılan dostluk temellerinin üzerine inşa edilmiştir ve iki ülke arasındaki barışı pekiştirmeyi amaçlamıştır.
Bu anlaşma, Türkiye’nin batı sınırlarını güvence altına alarak dış politikada geniş bir manevra alanı sağlamıştır. Aynı zamanda Bulgaristan’ın revizyonist politikalarına karşı bir güvenlik ve iş birliği ortamı oluşturulmuştur.
14 Eylül 1933’te, Yunanistan Başbakanı Çaldaris ve Dışişleri Bakanı Maksimos’un Ankara ziyaretleri sırasında imzalanan anlaşma, bölgedeki istikrarı koruma ve iş birliği yapma hedefini taşımaktadır. Türkiye, bu anlaşma ile komşu ülkelerle barış ve iş birliği içinde olma politikasını açıkça ortaya koymuştur.
Yakın geçmişte savaşmış iki ülke arasındaki bu antlaşma, yeni kurulan Cumhuriyet’in çevresi ile uyumlu ve barış içinde olduğunu gösteren “Yurtta Sulh, Cihanda Sulh” ilkesinin en önemli örneklerinden biridir. Bu iş birliği, Türkiye ve Yunanistan’ın daha geniş kapsamlı bölgesel ittifaklara kapı aralamış ve bölgedeki revizyonist tehditlere karşı birlikte hareket etmelerini sağlamıştır. Ayrıca, bu iş birliği 1934’te kurulan Balkan Paktı‘na zemin hazırlamış ve Yunanistan, Romanya, Yugoslavya ve Türkiye’nin bölgesel iş birliği içinde hareket etmelerine katkıda bulunmuştur.
Türkiye ile Yunanistan Arasında Ankara’da 14 Eylül 1933 Tarihinde İmzalanan Samimi Anlaşma Misakının Tasdikına Dair Kanun
Kanun No:2384
Kabul tarihi: 6/3/1934
Madde 1
Türkiye ile Yunanistan arasında 14 eylül 1933 tarihinde Ankara’da imzalanan samimî anlaşma misakı kabul ve tasdik edilmiştir.
Madde 2
Bu Kanun neşri tarihinden muteberdir.
Madde 3
Bu Kanunun ahkâmını icraya Hariciye Vekili memurdur.
8/3/1934
Samimi anlaşma misakı – Yürekten Uyuşma Paktı – Pacte d’Entente Cordiale
(Pacte d’Entente Cordiale) Samimî teşriki mesai, anlaşma ve dostluk siyasetlerine sadıkane merbut olan, Ve tesiratı gerek beynelmilel ve gerek millî faaliyet sahalarında müşahede kılınan bu politikanın devamlı surette inkişafını temine karar veren,
Ve diğer cihetten Briand – Kellogg misakı mefhumundan ve diğer imza etmiş bulundukları beynelmilel senetlerden mülhem bulunan ve sulh gayesine merbutiyetlerinin yeni bir delilini göstermek istiyen
Türkiye ve Yunanistan:
Bir misak aktine karar vermiş ve bu hnsusta murahhasları olarak:
Türkiye Reisi Cumhuru Hazretleri: Başvekil, Malatya Mebusu, İsmet Paşa Hazretlerini ve Hariciye Vekili İzmir Mebusu, Tevfik Rüştü Beyfendi Hazretlerini;
Yunan Reisi Cumhuru Hazretleri de: Başvekil Müsyü Panaghis Tchaldaris- Hazretlerini ve Hariciye Nazırı Müsyü Demétre Máximos Hazretlerini tayin buyurmuşlardır.
Müşarıleyhim usulüne muvafık bulunan salâhiyetnamelerini yekdiğere tebliğ ettikten sonra atideki ahkâmı kararlaştırmışlardır:
Madde 1
Türkiye ve Yunanistan, müşterek hudutlarının tecavüzden masuniyetini mütekabılen tekeffül ederler.
Madde 2
Yüksek âkit taraflar, beynelmilel mahiyette olup kendileri için bir alâka tevlit edebilecek olan her meselede evvelemirde istişare etmeği, anlaşma ve teşriki mesai siyasetlerinin hututu umumiyesine ve müşterek ve mütekabil menfaatlerine uygun bulurlar.
Madde 3
Temsil keyfiyeti tahdit edilmiş olan bilcümle beynelmilel içtimalarda Türkiye ve Yunanistan, bir taraf murahhasının her iki tarafın hususî ve müşterek menfaatlerini müdafaa etmek vazife ve salâhiyetini haiz olmasını muvafık görür ve,
Bu müşterek temsilin, gerek sıra ile her birine ve gerek en ziyade alâkadar memleketin hususî menafii mevzuubahis olduğu ahvalde p tarafa temini için tevhidi mesai etmeği taahhüt ederler.
Madde 4
Bu misak, on sene için muteber olmak üzere aktedilmiştır. Hitamından bir sene evvel Yüksek Âkit taraflardan biri tarafından feshedilmedikçe yeni bir on senelik devre için mer’i kalacaktır.
Madde 5
Bu misak, tasdik edilecek ve tasdiknameleri mümkün olduğu kadar süratle Atinada teati olunacaktır.
Son tasdikin bir nota ile diğer Âkit Tarafa tebliği ile beraber mer’iyet mevkiine girecektir.
Ankara’da 14 eylül bin dokuz yüz otuz üç senesinde tanzim edilmiştir.
