Hukuk Ansiklopedisi
İktisadi Müesseselerde Mecburi Türkçe Kullanılması Hakkında Kanun, 10 Nisan 1926 tarihinde kabul edilerek 22 Nisan 1926 tarihli Resmi Gazete’de yayımlandı ve aynı gün yürürlüğe girdi.
Kanun gereğince, ekonomi dünyasında Türkçeyi kullanma zorunluluğu getirildi. Her türlü şirket ve ticari faaliyet yürütün kurumların, Türkiye’deki faaliyetlerinde, her türlü iş ve işleminde, sözleşme, yazışma, hesap ve defter tutma usulünde Türkçe dilini kullanmak zorunlu hale getirildi. İmzaların Türkçe metin üzerine atılması esası kabul edildi. Kanun hükümlerine aykırı davrananlar hakkında çeşitli yaptırımlar getirildi.
Cumhuriyet Devrimlerinin bir parçası olan Türk Harflerinin Kabul ve Tatbiki Hakkında Kanun, şirket ve tüm özel kuruluşlara Türk harflerini kullanma zorunluğu getirdi. Türk Ticaret Kanunu ile Vergi Usul Kanununun ilgili maddeleri ‘İktisadi Müesseselerde Mecburi Türkçe Kullanılması Hakkında Kanun’a uygun hükümler taşımaktadır.
İKTİSADİ MÜESSESELERDE MECBURİ TÜRKÇE KULLANILMASI HAKKINDA KANUN
Kanun Numarası : 805
Kabul Tarihi : 10/4/1926
Yayımlandığı R.Gazete : Tarih : 22/4/1926 Sayı : 353
Yayımlandığı Düstur : Tertip : 3 Cilt : 7 Sayfa : 9
Madde 1
Türk tabiiyetindeki her nevi şirket ve müesseseler, Türkiye dahilindeki her nevi muamele, mukavele, muhabere, hesap ve defterlerini Türkçe tutmağa mecburdurlar.
Madde 2
Ecnebi Şirket ve müesseseler için bu mecburiyet Türk müessesatı ile ve Türkiye tebaasından olan efrat ile muhabere, muamele ve temaslarına ve devair ve memurini Devletten birine ibraz mecburiyetinde bulundukları evrak ve defterlerine hasredilmiştir.
Madde 3
İkinci maddede mezkür şirket ve müesseseler muamelatında Türkçeden başka bir lisanı dahi ilaveten kullanabilirlerse de asıl olan Türkçe olup mesul imzaların Türkçe metin zirine vaz’ı mecburidir. Bu memnuiyete rağmen imza diğer lisanla yazılmış kısım veya nüshanın altına mevzu olsa dahi Türkçesi
muteberdir.
Madde 4
Bu kanunun mevkii meriyete vaz’ından sonra birinci ve ikinci maddeler ahkamına muhalif olarak tanzim kılınmış olan evrak ve vesaik şirket ve müesseseler lehine nazarı itibara alınmaz.
Madde 5
Yukarıdaki maddeler ahkamı 1 kanunusani 1927 tarihinden itibaren tatbik edilir.
Mezkür müddetin hulülüne kadar 10 mart 1332 tarihli kanunun 1, 2, 3, 4, 5 inci maddeleri ahkamı caridir. Bu maddeler 1 kanunusani 1927, diğer maddelerde işbu kanunun neşri tarihinden itibaren mülgadır
Madde 6
Bu kanunun hilafına hareket edenler hakkında ait oldukları vekaletler memurini mahsusasının tutacakları zabıt varakaları hilafı sabit oluncaya kadar muteberdir.
Madde 7
(Değişik: 23/1/2008-5728/5 md.)
Bu Kanun hükümlerine aykırı hareket eden kişi, yüz günden az olmamak üzere adlî para cezasıyla cezalandırılır.
Madde 8
Bu kanun neşri tarihinden muteberdir.
Madde 9
Bu kanunun icrasına Ticaret, Adliye ve Nafıa Vekilleri memurdur.
